ഈശ്വരൻ, സ്ര്യഷ്ടി, പരിണാമം, പുനർജന്മം - 09
അദ്വൈതവാദി/ നിരീശ്വരവാദി
സ്തൂല പ്രപഞ്ച നിയമങ്ങളെ അതി ജീവിയ്ക്കാന്മാത്രം സാധനയിലൂടെ ഒരു അദ്വൈതി ഉന്നതിയിലെത്തിച്ചേരുമ്പോൾ അയാൾക്ക് ഈ സ്തൂലപ്രപഞ്ചം നിത്യസത്യമല്ലയെന്ന ബോധം, സ്വന്തം അനുഭവത്തിലൂടെ മനസ്സിലാവുകയാണു ചെയ്യുന്നത്.
അതൊരു ഉന്നതമായ തിരിച്ചറിവാണു.അല്ലാതെ വെറുമൊരു വാദഗതിയല്ല നിരീശ്വരവാദി
അതേ സമയം നിരീശ്വരവാദിയും ഈശ്വരനെ അംഗീകരിയ്ക്കുന്നില്ല.
ദ്ര്യശ്യ പ്രപഞ്ചത്തെ മാത്രം അംഗീകരിയ്ക്കുന്നു.
എന്നാൽ എല്ലാത്തിനും പുറകിലും പൂർണ്ണതയാർന്ന ചൈതന്യത്തെ കണ്ടെത്താനൊ, ഉൾക്കോള്ളാനൊ അംഗീകരിയ്ക്കാനൊ കഴിയുന്നില്ല.
സാമൂഹികമായ ഉച്ചനീചത്വങ്ങളും, കൂട്ടായ്മകളും, ഇത്തരമൊരു വിശ്വാസത്തിലെത്താൻ അവനെ നിർബന്ധിയ്ക്കുകയാണു.
മതങ്ങൾ ഉയർത്തികാട്ടുന്ന രക്ഷകനായ ഒരു പ്രപഞ്ച സ്രൃഷ്ട്ടാവിനെ സ്വീകരിയ്ക്കാൻ അവനു കഴിയാതെവരുന്നു.
മനുഷ്യന്റെ വികാരങ്ങളോടും, സ്വഭാവങ്ങളോടും, കൂടിയ അമാനുഷികനായ രക്ഷകനായ ഈശ്വരനെ തിരഞ്ഞാൽ നിരാശനാകയേ നിവ്ര്യത്തിയുള്ളു. ജാതി, മത, വർഗ്ഗ, അന്ധ വിശ്വാസങ്ങളുടെ പിടിയിൽനിന്നും അല്പം മോചിതരാകാൻ അവർക്കു കഴിയുന്നുണ്ടെങ്കിൽ അത് വളരെ നല്ല കാര്യം തന്നെയാണു.
ഒരാൾ മതപുരോഹിതരുടെ, ആൾദൈവങ്ങളുടെ, തെറ്റായ ആചാര അനുഷ്ടാനങ്ങളുടെ, അന്ധവിശ്വാസങ്ങളുടെ കാരണങ്ങളാൽ നിരീശ്വര വാദിയായിത്തീരാം.
മതങ്ങൾ ഉയർത്തി ക്കാട്ടുന്ന രക്ഷകനായ ഈശ്വരൻ ഈ മതത്തിലെ തന്നെ തെറ്റായ കാര്യങ്ങൾക്കു നേരെ പ്പോലും എന്തുകൊണ്ട് കണ്ണടയ്ക്കുന്നു,
അവരെ സംരക്ഷിയ്ക്കുന്നു, എന്തുകൊണ്ട് ദുഖിതരെ, പീഡിതരെ രക്ഷിയ്ക്കുന്നില്ല, പക്ഷ പാതിയായ ഇത്തരമൊരു ഈശ്വരനെ ഞാൻ സ്വീകരിയ്ക്കുന്നില്ല എന്ന നിലപാടിൽ ഒരാൾ എത്തിച്ചേരുന്നതിൽ ഒട്ടും അതിശയോക്തിയില്ല
സ്ര്യഷ്ടി പ്രപഞ്ചത്തിൽ യാദ്ര്യിശ്ചികമായി സംഭവിച്ചതാണെന്ന ശാസ്ത്രത്തിന്റെ കാഴ്ചപ്പാടാണു നിരീശ്വരവാദികൾ സ്വീകരിയ്ക്കുന്നത്.
മനസ് മസ്തിഷക്കത്തിന്റെ പ്രവർത്തന ഫലമായുണ്ടാകുന്ന താല്ക്കാലിക പ്രതിഭാസമാണെന്നും മരണത്തോടു കൂടി അത് അവസാനിയ്ക്കുമെന്നും വിശ്വസിയ്ക്കുന്നു.
തന്റെ ശരീരത്തിനു കാരണഭൂതമായത് തന്റെ മനസ്സാണെന്നൊ, ഈ ദ്ര്യശ്യ പ്രപഞ്ചത്തിനു കാരണ ഭൂതമായത് അതു പോലെയുള്ള ഒരു അവബോധമാണെന്നൊ പോലും അംഗീകരിയ്ക്കുന്നില്ല.
ശാസ്ത്രജ്ഞർ സൂക്ഷ്മ ദർശിനി കൊണ്ടും, കണ്ടു സ്ഥിരീകരിച്ച കാര്യങ്ങളും, പരീക്ഷണനിരിക്ഷണങ്ങളിലൂടെ ഇപ്പോൾ എത്തിച്ചേർന്ന നിഗമനങ്ങളും മാത്രം സ്വീകരിയ്ക്കുന്നു.
നിരീക്ഷരവാദി
പുതിയ സിദ്ധാന്തങ്ങളുണ്ടാകുന്നതു വരെ പഴയവ സത്യമായി കരുതുന്നു.
സ്ഥൂലവസ്തുക്കൾ മൂലകങ്ങളാൽ നിർമ്മിയ്ക്കപ്പെട്ടവയാണെന്ന വിശ്വാസം പിന്നീട് ആറ്റങ്ങളുടെ ,ഇലക്ട്രോണുകളുടെ, പ്രോട്ടോണുകളുടെ, ക്വാർക്കുകളുടെ കണ്ടു പിടുത്തത്തോടു കൂടി കൂടുതൽ സൂക്ഷ്മമാകാൻ തുടങ്ങി.
ഇപ്പോൾ എത്തി ചേർന്നിരിയ്ക്കുന്നത് വസ്തുവെന്നാൽ അതിന്റെ മൂലരൂപത്തിൽ ഒരേസമയം പിണ്ഡവും അടുത്തനിമിഷം തരംഗവുമത്രെ,
അതായത് ഈ കാണുന്ന ദ്ര്യശ്യ പ്രപഞ്ചം തരംഗ രൂപിയായ ഊർജ്ജമാണു പോലും.
എന്നാൽ ഇക്കാണുന്ന ദ്ര്യശ്യ പ്രപഞ്ചത്തിനു പോലും കാരണ ഭൂതമായ ആ തരംഗ രൂപിയായ ഊർജ്ജത്തിനു മനുഷ്യന്റെ മനസ്സിനുള്ള ബോധം പോലും കല്പ്പിച്ചുകൊടുക്കാൻ അവനെ ക്കൊണ്ട് പോലും ഇതു പറയിയ്ക്കുന്ന വിശ്വബോധത്തിനെ അംഗീകരിയ്ക്കാൻ പോലുമുള്ള യുക്തിയില്ലാത്തവനായിത്തിർന്നിരിയ്ക്കുന്നു നിരീശ്വരവാദി.
ഇനി വിശ്വാസികളുടെ കാര്യമെടുക്കാം.
ശൈവ മത വിശ്വാസികൾ ശിവനെയും, വൈഷണവർ ശ്രീക്ര്യഷ്ണനേയും ,ശാക്തേയർ ദേവിയേയും, പൊതുവെ ഹിന്ദുക്കൾ സകല മൂർത്തികളേയും ദൈവമായി കാണുന്നു.
ഇതു പോലെ തന്നെ ബുദ്ധൻ, യേശുദേവൻ, (ശീനാരായണ ഗുരു തുടങ്ങിയ പല പുണ്യാത്മാക്കളേയും വിശ്വാസികൾ ദൈവങ്ങളായി ആദരിയ്ക്കുന്നു.
ഈ മഹത് വ്യക്തികളെ ഈശ്വര തുല്യരായി കാണുക തന്നെ വേണം. അതേ സമയം ഈ പുണ്യാത്മാക്കളിൽ ഭൂരിഭാഗം പേരും രൂപ ഭാവങ്ങളില്ലാത്ത ഈശ്വരനെ ആരാധിയ്ക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നുവെന്ന സത്യം ഉപരി വിപ്ളവകരമായ ഭക്തിയാൽ നമ്മൾ മറന്നുപോകരുത്.
ഇവരൊക്കെ ഒരു പ്രത്യേക സന്ദേശമൊ, ജീവിത ശൈലിയൊ, ആത്മീയ സാധനകളൊ ശിഷ്യരോട് പരിശീലിയ്ക്കാനും, പാലിയ്ക്കാനും പറഞ്ഞിരുന്നുവെങ്കിലും അത് മനപ്പൂർവ്വമോ, മറവിയാലോ ഒഴിവാക്കിക്കൊണ്ട് അവരെ ദൈവങ്ങളായി പുണ്യാത്മാക്കളായി സ്വീകരിച്ചു കൊണ്ട് പ്രസ്ഥാനങ്ങളിലെ അംഗങ്ങളായി തീർന്ന് കാര്യങ്ങളെ ലഘൂകരിയ്ക്കുകയും പലപ്പോഴും ഈ പുണ്യ പുരുഷന്മാർ പറഞ്ഞിരുന്നതിനു വിപരീതമായി ചെയ്യുകയുമാണു ഭക്തരായ നമ്മൾ.
ഓരോ അണുവിലും പരബ്രഹ്മ ഭാവം തുല്യമായി വ്യന്യസിച്ചിരിയ്ക്കുന്നുവെന്നു പറയുമ്പോൾ, സർവ്വരും തുല്യരും പരബ്രഹ്മ സ്വൊരൂപരുമായിരിയ്ക്കുന്നിനാൽ ദൈവം പ്രത്യേകമായി അവതരിയ്ക്കുന്നുവെന്ന വിശ്വാസത്തിനു അദ്വൈത ദ്ര്യഷ്ടിയിൽ തീരെ പ്രസക്തിയില്ലയെന്നു മാത്രമല്ല, അത് അദ്വൈതചിന്തകൾക്ക് എതിരുമാണു.
തുടരും....
No comments:
Post a Comment