സ്നേഹത്തെ അകറ്റുന്ന സ്വാർത്ഥത
എത്രനേരം നിങ്ങ‍ൾ കൈത്തലം കുഴിച്ച് പിടിച്ചിരിക്കുന്നുവോ അത്രയും നേരം ജലം അതിലിരിക്കും. പക്ഷേ എപ്പോ‍ൾ അതിൽ പിടിമുറുക്കുന്നുവോ, സ്വന്തമാക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നുവോ. അപ്പോൾ അത് വിരലുകൾക്കിടയിലൂടെ ചോർന്ന് പോകുന്നു."
സ്നേഹിതനെ /സ്നേഹിതയെ സ്വാർത്ഥത കൊണ്ട് വലയം ചെയ്യാൻ തുടങ്ങുമ്പോഴേക്കും അവർ അകന്നു പോകുന്നു.
ഞാൻ ആത്മാർത്ഥമായി സ്നേഹിക്കുന്നവർ അതേ അളവി‍ൽ എന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നില്ല.
"ശരിയായ സ്നേഹം സ്വതന്ത്രമാണ്. നമ്മെ സ്നേഹിക്കുന്നവ‍ർക്ക് നാം തികഞ്ഞ സ്വാതന്ത്ര്യം കൊടുക്കണം. ഒന്നും അവരി‍ൽ നിന്നും പ്രതീക്ഷിക്കരുത്, പക്ഷേ അങ്ങോട്ട് നിറയെ നല്കണം, ഉപദേശിക്കാം, പക്ഷേ കല്പനയാകരുത്. അവരുടെ സ്നേഹം എനിക്കു മാത്രം മതി എന്ന് ശഠിക്കരുത്. അതൊക്കെ സ്നേഹത്തെ നിലനിറുത്താൻ സഹായിക്കില്ല. പക്ഷേ അങ്ങനെ സ്നേഹിക്കാ‍ൻ കഠിന പരിശീലനം തന്നെ വേണം. അതിനു കഴിഞ്ഞാൽ എല്ലാവരുടേയും സ്നേഹം നിങ്ങളിലേക്ക്, നിങ്ങ‍ൾ ആവശ്യപ്പെടാതെ തന്നെ ഒഴുകുന്നതു കാണാം."
സ്നേഹമെന്ന പേരിൽ നാം കാണിക്കുന്നത് പലപ്പോഴും സ്വാർത്ഥതയാണ്. നാം സ്നേഹിക്കുന്നവർ ഇന്നവിധം ജീവിതം നയിക്കുമെന്നു പറയുമ്പോ‍ൾ നാം സത്യത്തി‍ൽ അവരെ സ്നേഹിക്കുന്നതല്ല, സ്നേഹഭാവത്തിൽ നമ്മുടെ സന്തോഷത്തിനായി സ്വാർത്ഥത കൊണ്ട് അവരെ ബന്ധിക്കുകയാണ്. യഥാ‍ർത്ഥ സ്നേഹം ബന്ധനത്തിൽ നില്ക്കുകയില്ല. സ്നേഹം ഒന്നും പ്രതീക്ഷിക്കുന്നില്ല. അതേ സമയം എന്തും നല്കാൻ ഒരുക്കവുമാണ്...
No comments:
Post a Comment