അഗ്നിഹോത്രം അനുഷ്ഠിക്കു ലോകം മുഴുവൻ സുഖം പരത്തു...

അഗ്നിഹോത്രം അനുഷ്ഠിക്കു ലോകം മുഴുവൻ സുഖം പരത്തു...

‘ലോകം മുഴുവൻ സുഖം പകരട്ടെ ‘ എന്ന നമ്മുടെ പൂർവ്വീകരായ ഋഷിവര്യന്മാർക്ക് കോടാനുകോടി പ്രാണാമം. നമ്മുടെ ഋഷിവര്യന്മാർ സർവ്വ ലോകർക്കും വേണ്ടിയാണ് ഒരോ സംഗതികളും സംഭാവന ചെയ്തിട്ടുള്ളത്.

അഗ്നിഹോത്രകുണ്ഡത്തിൽ നിന്ന് വമിക്കുന്ന ധൂമപടലങ്ങൾക്ക് രക്തത്തിലെ വിഷാംശങ്ങളേയും, രോഗണുക്കളേയും ബാക്റ്റീരിയകളേയും നശിപ്പിക്കുവാൻ കഴിയുമെന്നും, പരിസര മലിനീകരണങ്ങൾ ഇല്ലാതാക്കുവാൻ കഴിയുമെന്നും ജർമ്മൻ ശാസ്ത്രജ്ഞർ കണ്ടെത്തുകയുണ്ടായി. യാഗങ്ങളും യജ്ഞങ്ങളും അനുഷ്ട്ടിച്ചിരുന്ന രാജ്യമായിരുന്നു ഭാരതം. അത് സർവ്വ ജീവജാലങ്ങൾക്കും വേണ്ടിയും സുഖമായ അന്തരീക്ഷ നിർമ്മിതിക്കും മഴക്കും വേണ്ടിയുമായിരുന്നു. അഗ്നിഹോത്രം ഒരു യജ്ഞമാണ്. ഒരു ഹോമമാണ്. യജ്ഞം എന്നത് കാമധേനു എന്നാകുന്നു. അതായത് എല്ലം തരുന്നത് എന്നർത്ഥം. കൃതായുഗത്തിൽ ജീവിച്ചിരുന്നവർ യജ്ഞങ്ങൾ നടത്തിയിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് അവർക്ക് രോഗ ദുരിദാധികൾ ഒന്നും തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ഹോമത്തിൽ തീ പുകയുന്നത് അന്തരീക്ഷം മലിനമാക്കും എന്ന് ഒരു ധാരണ ചിലർക്കെങ്കിലും തോന്നാം. കാർബൺ കത്തുമ്പോൾ കറുത്ത പുകയുണ്ടാകുന്നു. അത് മലിനീകരണം തന്നെ സൃഷ്ടിക്കുന്നു. എന്നാൽ അഗ്നിഹോത്രം അനുഷ്ഠിക്കുമ്പോൾ വെളുത്ത പുകയാണ് ഉണ്ടാകുന്നത്. ഔഷധക്കൂട്ടുകൾ കലർന്നതിനാൽ അന്തരീക്ഷം സുഗന്ധ പൂരിതമാകുകയും, ശുദ്ധീകരിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു. അതിൽ കാർബൺ ഡൈഒക്സൈഡോ മറ്റു അശുദ്ധ വാതകങ്ങളോ വമിക്കുന്നില്ല.

സുഗന്ധ ദ്രവ്യങ്ങൾ പുകച്ചാൽ അതിൻറെ മണം എത്തുന്ന ദിക്കുവരെ സുഗന്ധം നിറഞ്ഞിരിക്കും. അന്തരീക്ഷം ശുദ്ധമായിരിക്കും. എന്നാൽ മുളകു പോലുള്ള ഒരു വസ്തു കത്തിയാൽ അന്തരീക്ഷം മലിനമാകും. ശ്വസിക്കുന്നവർക്ക് കാറൽ അനുഭവപ്പെടും. ക്ഷേത്രാചാരങ്ങളായ ഗണപതി ഹോമം ഒരു ആയുർവേദ വിധി പ്രകാരമുള്ള അനുഷ്ഠാനമാണെന്ന്. വിളക്കിലെ തിരിക്ക് പഞ്ഞിയാണ് ഉത്തമം. ഒരു വ്യക്തി സിഗരറ്റ് വലിക്കുമ്പോൾ അത് അയാൾക്കും അയാളുടെ ചുറ്റുമുള്ള വ്യക്തികൾക്കും അസഹ്യത പടർത്തുന്നു. തനിക്കു മാത്രമല്ല മറ്റുള്ളവർക്കും കുടി രോഗങ്ങൾ സംഭാവന ചെയ്യുന്നു.
അഗ്നിയിൽ ലയിക്കുന്നതും ഭസ്മ തുല്യമായി വെളുത്തു ചാരമാകുന്നതും മാത്രമേ അഗ്നിയിൽ കുണഡത്തിൽ ഹവിസ്സ് ആയി ഉപയോഗിക്കാവൂ. യാഗന്തരം ഹോമകുണ്ഡത്തിൽ നിന്ന് ലഭിക്കുന്ന വെളുത്ത ചാരം (''ഭസ്മം')' ശരീര മാസകലം തെയ്ക്കുന്നതും നല്ലതു തന്നെ. കാർബൺ ഇല്ലാത്ത മരങ്ങളാണ് പ്ലാവ്, നെല്ലി, ചന്ദനം എന്നിവ.
എന്തിനാണ് ഔഷധങ്ങളും നെയ്യും മറ്റും കത്തിച്ചു കളയുന്നത്. രാമച്ചം, കുന്തിരിക്കം എന്നിവ കത്തിച്ചാൽ വായുവിൽ അതിൻറെ സുഗന്ധം കലരും. വെറു തെയിരുന്നപ്പോൾ അതിന് അതിൻറേതായ ഗുണവും മണവും ലഭിക്കുന്നില്ല. എന്നാൽ അവ അഗ്നി പ്രവേശനം ചെയ്തപ്പോൾ അതിൻറെ സുഗന്ധം പരിസരമാകെ പരത്തുമല്ലോ. ആയതുകൊണ്ട് ഔഷധങ്ങൾ അഗ്നിയിൽ കത്തുന്നതാണ് ശ്രേഷ്ടം.
അഗ്നിഹത്ര അനുഷ്ഠാനത്തിൽ ദേവദാരുവും, കറുകപ്പുല്ലും, ബ്രഹ്മിയും, കരിം കുടങ്ങലും ചേർക്കുന്നത് ഓർമ്മശക്തിക്കും, അപ്സമാര രോഗത്തിനും നല്ലതാണ്. ഇതുപോല പല രോഗങ്ങൾക്കും അതാതു രോഗങ്ങൾക്കുള്ള ഔഷധ കൂട്ട് ചേർത്ത് ഹോമകുണ്ഡം എരിച്ചാൽ രോഗ ശമനം തീർച്ചയാണ്. കാൻസർ പോലുള്ളവരുടെ രക്ത ശുദ്ധിക്കും മറ്റും ഈ അനുഷ്ഠാനം ശ്രേഷ്ഠമാണ്. ഇതിലെ ഭസ്മം രോഗശമനത്തിനായി ഉപയോഗിക്കാറുണ്ട്. ഒന്നാന്തരം വളമായും സസ്യങ്ങൾക്കും ഉപയോഗികുന്നു. അതുമൂലം നല്ല വിള ലഭിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

നമ്മുടെ പൂർവ്വസൂരികളായ ശ്രീരാമനും ലക്ഷ്മണനും പ്രതിദിനം അഗ്നിഹോത്രം ചെയ്യുമായിരുന്നു.
“കുമാരാവപി താം രാത്രിമുഷിത്വാ സുസമാഹിതൗ പ്രഭാതകാലേ
ചോത്ഥായ പൂർവ്വാം സന്ധ്യാമുപാസ്യ ച പ്രശുചീ പരമം ജാപ്യം സമാപ്യ നിയമേന ച ഹുതാഗ്നിഹോത്രമാസീനം വിശ്വാമിത്രം വന്ദതാം ‘

രാമനും ലക്ഷ്മണനും സാവകാശം രാത്രി അവസാനിച്ച ശേഷം പ്രഭാതവേളയിൽ ഉണർന്നെഴുന്നേറ്റ് സന്ധ്യോപാസന ചെയ്തു. അത്യന്ത പവിത്രമായ ഗായത്രീ ജപം നിയമപൂർവ്വം അനുഷ്ഠിച്ചു. അതിനെതുടർന്ന് അവർ രണ്ടുപേരും ചേർന്ന് അഗ്നിഹോത്രം ചെയ്ത് ഗുരുവായ വിശ്വാമിത്രനെ വന്ദിച്ചു

ഭഗവദ് ഗീത ഉപദേശിച്ച ഭഗവാൻ ശ്രീകൃഷ്ണൻ ഒരിക്കലും ഒരു കാരണവശാലും മുടക്കാതെ ചെയ്തു പോന്ന ആരാധനയായിരുന്നു അഗ്നിഹോത്രഹോമം. ദൂതിന് പോകുമ്പോൾ പോലും അഗ്നിഹോത്രം മുടക്കിയില്ലെന്ന് മഹാഭാരതം പറയുന്നു.
“അവതീര്യ രഥാത് തൂര്ണം കൃത്വാ ശൗചം യഥാവിധി
രഥമോചനമാദിശ്യ സന്ധ്യാമുപവിശേഷ ഹ.
(മഹാഭാരതം)
കൃതോദകാനുജപ്യഃ സ ഹുതാഗ്നിഃ സമലങ്കൃതഃ
ദൂതകര്മ്മത്തിന്നായി ഹസ്തിനപുരിയിലേക്ക് പോകുന്നവഴി സന്ധ്യയായി സന്ധ്യാവന്ദനത്തിനായി തേരു നിറുത്തി അതു നിര്വ്വഹിച്ചു. ഹസ്തിനപുരിയിലെത്തി പ്രഭാതത്തില് കൗരവസഭയിലേക്ക് പോകുന്നതിനു മുമ്പ് അഗ്നിഹോത്രം ചെയ്തു.

അഗ്നിഹോത്രം അനുഷ്ഠിക്കുന്നതുകൊണ്ട് കുടുംബാന്തരീക്ഷം,ആരോഗ്യ നില എന്നിവ മെച്ചപ്പെടും. പല കഠിരോഗങ്ങൾക്കും ആശ്വാസം പകരും. ദാമ്പത്യ പ്രശനങ്ങൾക്ക് പരിഹാരമാകും. മനോനിലയിൽ കാര്യമായ മാറ്റം സംഭവിക്കും. മദ്യപാനത്തിന് അറുതി വരുത്തും. സന്താന ദോഷങ്ങൾക്കും, സന്താനമില്ലായ്മക്കും പരിഹാരമാകും. ദേഷ്യം, വിഷാദം, നൈരാശ്യം എന്നിവക്ക് അറുതി വരും. ഈ അനുഷ്ഠാനം കൊണ്ട് ചെയ്യുന്ന വ്യക്തിക്കുമാത്രമല്ല കുടുംബത്തിലെ എല്ലവർക്കും, കൂടതെ അയൽപക്കകർക്കും ഇതിൻറെ പ്രയോജനം ലഭിക്കും.
. ന മ്മുടെ ഋഷ്യവര്യന്മാർ സർവ്വ ലോകർക്കായി സംഭാവന ചെയ്തിട്ടുള്ള ഒരു അനുഷ്ഠാന ചടങ്ങാണ്. സർവ്വ മതങ്ങളുടേയും ഉത്ഭവും ഇവിടെ നിന്നാണ്. പുരാണങ്ങളിലും വേദങ്ങളിലും പറഞ്ഞിട്ടുള്ളതു മത്രമേ ഇതര മതങ്ങലും പറഞ്ഞിട്ടുള്ളൂ. ഹൈന്ദവർ എന്നാൽ ഭാരതത്തിൽ പിറന്നവർ വളരെ വിശാല മന:സ്ഥിതിയുള്ളവരായിരുന്നു. നന്മ ചെയ്യുന്നവരെല്ലാം ഭാരതീയർക്ക് പുണ്യാത്മക്കളും, അവതരാങ്ങളുമായിരുന്നു. സഹിഷ്ണത അവരുടെ കൂടപ്പിറപ്പാണ്. നന്മക്ക് ക്ഷതം സംഭവിക്കുമ്പോൾ പുണ്യത്മക്കളും അവതാരങ്ങളും പിറക്കുന്നു ഭാരതീയർ വിശ്വ സിക്കുന്നു.. അവർ മനുഷ്യനന്മക്കായി പ്രവർത്തിക്കുന്നു. പലതും സംഭാവന ചെയ്യുന്നു.

ഋഗ് വേദത്തിലെ ഒരു അനുഷ്ടാനമാണ് അഗ്നിഹോത്രം. ഭാരതിയർ പണ്ടു മുതലേ അഗ്നിയെ ആരാധിച്ചിരുന്നു. ഭാരതീയർ മാത്രമല്ല മറ്റു പല രാജ്യക്കരും അഗ്നിയെ ആരാധിച്ചിരുന്നു എന്ന് ചരിത്രം നമ്മെ പഠിപ്പിക്കുന്നുണ്ട്. അഗ്നിയുടെ നശീകരണ സ്വഭാവം മനസ്സിലാക്കിതന്നെയാണ് ഋഷികൾ ഈ അനുഷ്ഠാനം നമുക്ക് ഉപദേശിച്ചു തന്നത്. ഇന്ന് വായുവും അന്തരീക്ഷവും ഏറെ മലിനപ്പെട്ടു കഴിഞ്ഞു. അവയെ ശുദ്ധീകരിക്കവാൻ ഈ അനുഷ്ഠാനം കൊണ്ട് സാധിക്കും. ശരീരവും മനസ്സും, കുടുംബവും, അന്തരീക്ഷവും ശുദ്ധമാകും. അനുഷ്ഠിക്കുന്നവരുടെ അയൽക്കാർക്കു പോലും ഇത് പ്രയോജനം ചെയ്യും. ഉത്തമ ശിശു പിറക്കുന്നതിനും, സൽസ്വഭാവികളെ സൃഷ്ഠി ക്കുന്നതിനും ഈ അനുഷ്ഠാനത്തിന് കഴിയും.

ഊർജ്ജത്തിൻറെ സ്വരൂപം താപം, പ്രകാശം, ശബ്ദം എന്നിവയാണല്ലോ. പ്രകാശം ആത്മ പ്രഭയാണ്. പ്രപഞ്ചത്തിലെ ശബ്ദത്തിനെ ഋഷികൾ ‘നാദബ്രഹ്മം’ എന്നാണ് വിളിക്കുന്നത്. ഇതിൻറെ ഒരു സങ്കലനം മാത്രമാണ് അഗ്നിഹോത്ര അനുഷ്ഠാനത്തി ലൂടെ സൃഷ്ടിക്കപ്പെടുന്നത്. മനുഷ്യൻറെ കഷ്ടപ്പാടുകൾക്ക് ഇത്തരം യജ്ഞത്തിലുടെ ശമനം വരുത്തുന്നു. നമ്മുടേയും സഹജീവി കളുടേയും പ്രപഞ്ചത്തിൻറേയും ശുദ്ധീകരണത്തിനും, ഐശ്വര്യത്തിനും, ശാന്തിക്കും, ഉന്നതിക്കും ഈ അനുഷ്ഠാനം

അഗ്നി ഹോത്രയിൽ ഹോമ ദ്രവ്യമായി പല ആയൂർവോദ ഔഷധങ്ങൾ ഉപയോഗിക്കാറുണ്ട്. അരയാൽ, പേരാൽ, അത്തി തുടങ്ങിയവ ഉപ യോഗിക്കാറുണ്ട്. പ്രപഞ്ചത്തിൻറെ വലിയ രൂപം എറ്റവും ചെറിയ രൂപത്തിലും നമുക്ക് ദർശിക്കാനാകും. സൌരോർജ്ജമാണല്ലോ നമ്മുടെ ഏറ്റവും വലിയ ഉർജ്ജ സ്രോതസ്സ്. അതിൻറെ ഏറ്റവും ചെറിയ രൂപമാണ് അഗ്നിഹോത്ര. അഗ്നിഹോത്ര അനുഷ്ഠാനത്തിൽ ശബ്ദം (മന്ത്രം), പ്രാകശം, താപം എന്നിവ സമന്വയിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു. അതുപോല അതിനു വേണ്ടി, ഹോമിക്കുന്ന ദ്രവ്യങ്ങളും വളരെ പ്രധാനപ്പെട്ടാതാണ്. ഇവയെല്ലാം നമ്മുടെ ഋഷിവര്യന്മാർ തികഞ്ഞ ശ്രദ്ധയോടെയാണ് തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെടിരിക്കുന്നത്. അവരുടെ ലാബ് പ്രകൃതി തന്നെയായിരുന്നു. അവരുടെ പരീക്ഷണ ശാല പ്രപഞ്ചം തന്നെയായിരുന്നു.

ക്ഷേത്രങ്ങൾ പ്രാർത്ഥനാലയങ്ങൾ മാത്രമല്ല. ഊർജ്ജ സ്രോതസ്സുകൾ കൂടിയാണ് . ക്ഷേത്രം എന്നാൽ ക്ഷതത്തിൽ നിന്ന് രക്ഷിക്കുന്നത് എന്നാണ്. ആലുകളുടെ ഇലകളിൽ നിന്ന് അധികമായി ഓക്സിജൻ ലഭിക്കുന്നു. ക്ഷത്രങ്ങളിൽ വിളക്ക് കത്തിക്കലും മന്ത്രദ്വനികൾ ഉയരുന്നതും അവിടെ ഊർജ്ജം പകരുന്നു. മനുഷ്യരുടെ ആവലാതികളും, പരാതികളും, അപേക്ഷകളും സമർപ്പിക്കാനുള്ള കേന്ദ്രങ്ങളല്ല ക്ഷേത്രങ്ങൾ. പൂജകളുടെ അവിടെ ചൈതന്യെം അഥവ ഊർജ്ജം നിലനിർത്തുകയാണ് ചെയ്യുന്നത്. ശംഖിലെ വെള്ളം പകർന്ന് തരുമ്പോൾ രോഗ ങ്ങൾ ശമിക്കുന്നു. മനശാന്തി ലഭിക്കുന്നു. നെറ്റിയിൽ ചന്ദനം ചാർത്തുമ്പോൾ കോപം ശമിക്കുന്നു. ഭസ്മം (അഗ്നിഹോത്ര) പല ഗുണങ്ങൾ ലഭിക്കുന്നു.

ജടാമാഞ്ചി, അകിൽ, കർപ്പൂരം, ചന്ദനം, ഇരുവേലി, നാഗപ്പൂവ്, ദേവദാരം, കച്ചോലം ഇവകൾ സമിധയുടെ കൂടെ ജ്വലിപ്പിക്കുമ്പോൾ ഉണ്ടാകുന്ന ഔഷധപൂരിതമായ സുഗന്ധം ദേവസാന്നിദ്ധ്യത്തെ വിളിച്ചുവരുത്തും ഹോമത്തിനുശേഷം അതിന്റെ സംഭാതനെയ്യ്, ഹോമഭസ്മം, കരിപ്രസാദം ഇവ സേവിക്കുന്നതും തൊടുന്നതും ഐശ്വര്യത്തിനും ആരോഗ്യത്തിനും വിശേഷമാണ്.

അഗ്നിഹോത്രം കൊണ്ട് നിങ്ങൾക്ക് മാത്രമല്ലല്ലോ ഗുണം കിട്ടുക. അത് മറ്റുള്ളവർക്കും നിങ്ങളുടെ ശത്രുവിനും കിട്ടും അത് നന്മയല്ലേ?
അഗ്നിഹോത്രം ചെയ്യുമ്പോൾ യജമാനനും പത്നിക്കും മാത്രമല്ല, നാട്ടിനെല്ലാം നന്മ വരുത്തുകയാണ് അഗ്നിഹോത്രം മുടങ്ങാതെ അനുഷ്ഠിക്കുന്നതുകൊണ്ടുള്ള പ്രയോജനം.