ഷോഡശസംസ്കാരം - 18

ഷോഡശസംസ്കാരം

ഭാഗം - 18

15. സന്യാസം

💗✥━═══🪷═══━✥💗

സന്യാസി ആകുവാൻ നിശ്ചയിച്ച തീയ്യതിക്ക് മൂന്നുദിവസം മുൻപേ വ്രതം അനുഷ്ഠിച്ചു തുടങ്ങണം. സന്യാസ സംസ്കാരം ആരംഭിക്കുന്ന ദിവസം പുലർച്ചതന്നെ സന്യാസം സ്വീകരിക്കുന്നയാൾ എഴുന്നേറ്റു സന്യാസ കർമങ്ങൾക്ക് തുടക്കമിടണം. സന്യാസം സ്വീകരിക്കുമ്പോൾ അഞ്ചു തലമുടി ഒഴികെ ബാക്കിയെല്ലാം വടിച്ചുകളയണമെന്ന് നിർബന്ധമുണ്ട്. വളരെ വിപുലമായ സന്യാസിപരമ്പര ഭാരതത്തിനുണ്ട്. ശൈവ, വൈഷ്ണവവാദി മഠാധിപതികളും, ആചാര്യപരമ്പകളിലൂടെ പീഠാധിപതികളയാവരും, യോഗികളും, ഭക്തന്മാരും, കർമികളും, ജ്ഞാനികളും ഉൾപ്പെടെയുള്ള വിപുലമായ സന്യാസിപരമ്പരയണുള്ളത്. വ്രതം, യജ്ഞം, തപസ്സു, ധനം, ഹോമം, സ്വാധ്യായം എന്നിവ അനുഷ്ഠിക്കാത്തവനും സത്യപവിത്രാദി കർമങ്ങളിൽനിന്ന് വ്യതിചലിച്ചവനും സന്യാസം നൽകരുത്. സന്യാസ വേഷത്തിൽ ഭിക്ഷയെടുക്കുന്നത് പാപമാണ്. ധർമബോധവും ആചാര ശുദ്ധിയുമില്ലാതെ, അഗ്നിവസ്ത്ര (കാവിവസ്ത്ര)ത്തെയും സന്യാസത്തെയും അവഹേളിക്കുന്നവർക്കും അവരുമായി സമ്പർക്കത്തിൽ എർപെടുന്നവർക്കും പാപമാണ് ഫലം എന്ന് ധർമശാസ്ത്രഗ്രന്ഥം വിവരിക്കുന്നു. കപട സന്യാസികളെ രാജാവിന്‌ ശിക്ഷിക്കാം. സന്യാസിമാർ സ്വാധ്യായം, തപസ്സു എന്നിവ അനുഷ്ഠിക്കുന്നതോടപ്പം ജനോപകാരപ്രവത്തികളും ചെയ്യണമെന്നുണ്ട്.

ഒരു വ്യക്തി സന്യാസി ആയാൽ അയാൾ അയാളുടെ പുത്ര ധർമം എങ്ങനെ നിറവേറ്റും ? അയാൾ എല്ലാ ഭൌതിക ബന്ധങ്ങളും വെടിയുകയല്ലേ ?

സന്യാസം എന്താണു എന്നാണു മനസ്സിലാക്കി വെച്ചിരിക്കുന്നത്‌?

നാം കേട്ടിട്ടുള്ള അല്ലെങ്കിൽ മനസ്സിലാക്കി വെച്ചിട്ടുള്ള സന്യാസം എന്തെന്നാൽ കാവി വസ്ത്രവും രുദ്രാക്ഷവും ധരിച്ച്‌ താടിയും മുടിയും വളർത്തി അല്ലെങ്കിൽ തല മുണ്ഡനം ചെയ്ത്‌ ആശ്രമത്തിലോ, കാശി, ഹരിദ്വാർ പോലുള്ള പുണ്യകേന്ദ്രങ്ങളിൽ പോയി താമസിക്കുകയോ ആണു. വാസ്തവത്തിൽ സന്യാസം എന്നാൽ അതല്ല. ബ്രഹ്മചര്യം, ഗൃഹസ്ഥം, വാനപ്രസ്ഥം, സന്യാസം എന്നി നാലു മാർഗ്ഗങ്ങളിലൂടെയുള്ള ഒരുവന്റെ ധാർമ്മികമായ ജീവിതമാണു സന്യാസം. സ്കൂളിൽ പോവുക, കോളേജിൽ പോവുക നന്നായി പഠിക്കുക. ഇതാണു ഒന്നാമത്തെ മാർഗ്ഗമായ ബ്രഹ്മചര്യം. പഠിപ്പൊക്കെ കഴിഞ്ഞ്‌, അനുയോജ്യമായ ഒരു തൊഴിൽ കണ്ടെത്തി, ഒരു വിവാഹഹമൊക്കെ കഴിച്ച്‌ കുട്ടികളും മക്കളുമൊക്കെയായി, ഒപ്പം തന്റെ മാതാപിതാക്കളേയും ശുശ്രൂക്ഷിച്ച്‌ സംരക്ഷിച്ച്‌ ജീവിക്കുക എന്ന രണ്ടാമത്തെ മാർഗ്ഗമാണു ഗൃഹസ്ഥം. മക്കളെ പഠിപ്പിച്ച്‌ വലുതാക്കി അവർക്ക്‌ തൊഴിലൊക്കെ ആവുമ്പോഴേക്കും നമുക്ക്‌ 60 ഓ 65 ഓ വയസ്സൊക്കെയാവും. അപ്പോൾ അതുവരെയുള്ള സംബാദ്യങ്ങളും അലമാരയുടെ താക്കോലുമൊക്കെ മക്കളെ ഏൽപിച്ച്‌ അവരുടെ സംരക്ഷണയിൽ മറ്റ്‌ എല്ലാ ഭൗതികമായാ സകലതും ഉപേക്ഷിച്ച്‌ ഈശ്വരനെ മാത്രം ഭജിച്ച്‌ സകലതിൽ നിന്നും മുക്തനായി ജീവിക്കുക. ഇതാണു വാനപ്രസ്ഥം. ഇതിലൂടെ സന്യാസത്തെ പ്രാപിച്ച്‌ ഈ ദേഹത്തെ ഉപേക്ഷിക്കുക.

നമ്മുടെ ഋഷീശ്വരന്മാരുടെയൊക്കെ ജീവിതരീതിയും നമുക്ക്‌ ഉപദേശിച്ചു തന്നിട്ടുള്ളതുമൊക്കെ ഈയൊരു സന്യാസത്തെ കുറിച്ചാണു. ആദിശങ്കരനു ശെഷമാണു ആശ്രമ സമ്പ്രദായമൊക്കെ രൂപപെട്ടത്‌. ശങ്കരാചാര്യരും സന്യാസം സ്വീകരിച്ചിട്ടുള്ളത്‌ മാതാവിന്റെ പരിപൂർണ്ണ സമ്മതത്തോടെയും അനുവാദത്തോടേയും അനുഗ്രത്തോടെയുമാണു. അമ്മ എന്ന് തന്നെ കാണാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നുവോ ആ നിമിഷം ഞാൻ അമ്മയുടെ സമീപത്ത്‌ എത്തും എന്ന വാകുകൂടി സ്വന്തം മാതാവിനു കൊടിത്തിട്ടാണു ശങ്കരൻ ജഗത്ഗുരു ശങ്കരാചാര്യൻ എന്ന സന്യാസിയായത്‌. സന്യസം സ്വീകരിക്കുന്നതിനു മുമ്പ്‌ ഒരു പുത്രൻ എന്ന നിലക്ക്‌ താൻ ചെയ്യേണ്ട കടമ അതായത്‌ മഹത്തായ പുത്രധർമ്മമായ മതാപിതാക്കൾക്കു വേണ്ടി ബലിതർപ്പ്പണം ചെയ്യുന്നുണ്ട്‌. മാതാപിതാക്കൾ ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ തന്നെ തനിക്ക്‌ ജന്മം നൽകിയവർക്ക്‌ പിതൃകർമ്മം ചെയ്ത്‌ തന്റെ ധർമ്മം നിറവേറ്റുന്നു. സന്യാസം സ്വീകരിച്ച്‌ ആശ്രമത്തിൽ പോയിരുന്നാൽ പിന്നെ ഒരിക്കലും തന്റെ വീട്ടിൽ പോകരുതെന്നോ മതാപിതാക്കളെ കാണരുതോ എന്നോ ഇല്ല. തെറ്റായ കുറെ കാര്യങ്ങൾ സന്യാസത്തെ കുരിച്ച്‌ നാം മനസ്സിലാക്കിയിട്ടുണ്ട്‌.

ഒരാൾ ഒരു കുടുംബത്തിൽ നിന്ന് സന്യാസ മാർഗ്ഗം സ്വീകരിച്ചാൽ അതിന്റെ ഗുണം ആ കുടുംബത്തിന്റെ 7 തലമുറക്കും ലഭിക്കുന്നു. മാതാപിതാക്കൾ ചെയ്ത സുകൃതത്തിന്റെ ഫലമാണു പുത്രൻ സന്യാസിയാവുക എന്നത്‌. അതുപോലെ താൻ ചെയ്ത സത്പ്രവർത്തികളുടെ ഫലമാണു തന്റെ മതാപിതാക്കാൽ സന്യാസ മാർഗ്ഗത്തിലേക്ക്‌ പോവുക എന്നതു.