ത്രിലോകങ്ങൾ - ശരീരം
ഭൂലോകം - പാദങ്ങൾ
ദേവലോകം - ശിരസ്സ്
ആകാശം - നാഭി
സൂര്യൻ - നേത്രം
വായു - മൂക്ക്
ദിക്കുകൾ - ചെവി
ബ്രഹ്മദേവൻ - ഗുഹ്യസ്ഥാനം
മൃത്യു - അപാനവായു
ലോകപാലന്മാർ - കൈകൾ
ചന്ദ്രൻ - മനസ്
യമൻ - പുരികങ്ങൾ
ലജ്ജ - മേൽച്ചുണ്ട്
ലോഭം - കീഴ്ചുണ്ട്
ജ്യോത്സ്ന - പല്ലുകൾ
മായ - പുഞ്ചിരി
വൃക്ഷലതാദികൾ - രോമങ്ങൾ
മേഘങ്ങൾ - തലമുടികൾ
ആത്മജ്യോതി - കൗസ്തുഭം
ആത്മജ്യോതിപ്രഭ - ശ്രീവത്സം
സ്വമായ - വനമാല
വേദം - പീതാംബരം
പ്രണവം - പൂണൂൽ
ജ്ഞാനയോഗവും അഷ്ടാംഗയോഗവും - മകരകുണ്ഡലങ്ങൾ
ബ്രഹ്മലോകം - കിരീടം
അവ്യാകൃതതത്ത്വം - അനന്തൻ
സത്ത്വഗുണം - പദ്മം
പ്രാണൻ - ഗദ
ജലം - ശംഖ്
തേജസ് - സുദർശനം
ആകാശതത്ത്വം - ഖഡ്ഗം
തമോഗുണം - പരിച
കാലതത്ത്വം - ശാർങ്ഗചാപം
കർമ്മശക്തി - ആവനാഴി
ഇന്ദ്രിയങ്ങൾ - ശരങ്ങൾ
മനസ് - തേര്
ശബ്ദാദിതന്മാത്രകൾ - തേരിന്റെ ബാഹ്യരൂപം അനുഗ്രഹസ്വരൂപം - അഭയവരദമുദ്രകൾ ദേവപൂജാസ്ഥാനം - സൂര്യമണ്ഡലം
ദീക്ഷ - ദേവപൂജായോഗ്യത
ഭഗവൽസേവ - സ്വദുരിതനാശം
ഭഗസ്വരൂപം - താമര
ധർമ്മം - ചാമരം
യശസ്‌ - വ്യജനം
വൈകുണ്ഠം - കുട
വേദത്രയി - ഗരുഡൻ
യജ്ഞം - മൂർത്തിസ്വരൂപം
ചിച്ഛക്തി - ലക്ഷ്മീദേവി
തന്ത്രമൂർത്തി - വിഷ്വക്സേനൻ
നന്ദാദിഅഷ്ടദ്വാരപാലന്മാർ - അഷ്ടസിദ്ധി
നമ്മുടെ കണ്ണുകൾ ഭഗവൽനേത്രങ്ങളാണ്. നമ്മുടെ പാദങ്ങൾ ഭഗവൽപാദങ്ങളാണ്. ജീവജാലങ്ങളുടെ രൂപത്തിൽ പ്രകടമാകുന്ന ഭഗവാനെ ആരാധിക്കുന്നതാണ് ഏറ്റവും വലിയ ആരാധന. ഈ ലോകം ഭഗവാനാണ്. ഈശാവാസ്യമിദം സർവ്വം. ഉള്ളിലിരിക്കുന്ന ഭഗവാനെ ജ്ഞാനത്താൽ അർച്ചിക്കണം. കൺമുമ്പിൽ കാണുന്ന ജീവജാലങ്ങളെ സേവയാൽ അർച്ചനചെയ്യണം. ഗുരുകൃപയാൽ വിശ്വംമുഴുവനും ഭഗവൽജ്യോതി കാണുവാൻ ഇടവരട്ടെ.
No comments:
Post a Comment