॥ ശ്രീ ഗണേശമന്ത്ര സ്തോത്രം ॥
ശ്രീഗണേശായ നമഃ ।
ഉദ്ദാലക ഉവാച ।
ശൃണു പുത്ര മഹാഭാഗ യോഗശാന്തിപ്രദായകം ।
യേന ത്വം സര്വയോഗജ്ഞോ ബ്രഹ്മഭൂതോ ഭവിഷ്യസി ॥ 1॥
ചിത്തം പഞ്ചവിധം പ്രോക്തം ക്ഷിപ്തം മൂഢം മഹാമതേ ।
വിക്ഷിപ്തം ച തഥൈകാഗ്രം നിരോധം ഭൂമിസജ്ഞകം ॥ 2॥
തത്ര പ്രകാശകര്താഽസൌ ചിന്താമണിഹൃദി സ്ഥിതഃ ।
സാക്ഷാദ്യോഗേശ യോഗേജ്ഞൈര്ലഭ്യതേ ഭൂമിനാശനാത് ॥ 3॥
ചിത്തരൂപാ സ്വയംബുദ്ധിശ്ചിത്തഭ്രാന്തികരീ മതാ ।
സിദ്ധിര്മായാ ഗണേശസ്യ മായാഖേലക ഉച്യതേ ॥ 4॥
അതോ ഗണേശമന്ത്രേണ ഗണേശം ഭജ പുത്രക ।
തേന ത്വം ബ്രഹ്മഭൂതസ്തം ശന്തിയോഗമവാപസ്യസി ॥ 5॥
ഇത്യുക്ത്വാ ഗണരാജസ്യ ദദൌ മന്ത്രം തഥാരുണിഃ ।
ഏകാക്ഷരം സ്വപുത്രായ ധ്യനാദിഭ്യഃ സുസംയുതം ॥ 6॥
തേന തം സാധയതി സ്മ ഗണേശം സര്വസിദ്ധിദം ।
ക്രമേണ ശാന്തിമാപന്നോ യോഗിവന്ദ്യോഽഭവത്തതഃ ॥ 7॥
ഇതി മുദ്ഗലപുരാണോക്തം ഗണേശമന്ത്രസ്തോത്രം സമാപ്തം ।
No comments:
Post a Comment