അന്ധകന്
ശിവ പുരാണത്തിലും വാമനപുരാണത്തിലും പരാമര്ശിക്കപ്പെടുന്ന ഒരു കഥാപാത്രമാണ് അന്ധകന്. പരമശിവന്റെ പുത്രനായിരുന്നു അന്ധകന്. ഒരിക്കല് ശിവന് കൈലാസത്തില് ഇരിക്കുന്ന സമയത്ത് പാര്വ്വതി പിന്നില്ക്കൂടി വന്ന് അദ്ദേഹത്തിന്റെ കണ്ണ് പൊത്തി. എന്നാല് ശിവന്റെ കണ്ണില് നിന്നും വരുന്ന ഊര്ജ്ജം സഹിക്കവയ്യാതെ പാര്വ്വതിയുടെ കൈകള് വിയര്ക്കുകയും ആ വിയര്പ്പു തുള്ളികള് ഭൂമിയില് പതിക്കുകയും ചെയ്തു. അതില് നിന്നും ജനിച്ചതാണ് അന്ധകന്. ജനിച്ച്പ്പോള് തന്നെ അന്ധനായിരുന്നു. ഇതേ സമയം തന്നെ ഹിരണ്യാക്ഷന് എന്ന അസുരന് പുത്രലാഭത്തിനു വേണ്ടി ശിവനെ തപസ്സു ചെയ്യുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ശിവന് ഹിരണ്യാക്ഷനു മുന്പില് പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ട് അന്ധകനെ അദ്ദെഹത്തിനു നല്കി. അങ്ങനെ അന്ധകന് അന്ധകാസുരനായി. ഹിരാണാക്ഷ്യന്റെ മരണത്തിനു ശേഷം (വിഷ്ണു വരാഹാവതാരമെടുത്ത് വധിച്ചു) അദ്ദെഹത്തിന്റെ സഹോദരീ പുത്രന്മാര് ചേര്ന്ന് അന്ധകനെ രാജ്യത്തു നിന്നു കടത്തുകയും രാജ്യഭരണം ഏറ്റെടുക്കുകയും ചെയ്തു. ദുഃഖിതനായ അന്ധകന് ബ്രഹ്മാവിനെ തപസ്സു ചെയ്തു. തപസ്സില് തൃപ്തനായ ബ്രഹ്മാവ് അന്ധകനു മുന്പില് പ്രത്യക്ഷനായി വരം ചോദിക്കാന് ആവശ്യപ്പെട്ടു. അന്ധകന് പറഞ്ഞു. "എന്റെ അന്ധത മാറണം അതു പോലെ ഒരിക്കലും മരിക്കാതിരിക്കാനുള്ള് വരവും തരണം". ബ്രഹ്മാവ് പറഞ്ഞു മരിക്കാതിരിക്കാനുള്ള വരം തരാന് എനികാവില്ല. അതു കൊണ്ട് നീ വേറെ എന്തെന്കിലും ആവശ്യപ്പെടൂ. ഇതുകേട്ട് അന്ധകന് പറഞ്ഞു ." എന്കില് എന്റെ മാതൃസ്ഥാനത്തൂള്ള് ഒരു സ്ത്രീയെ വിവാഹം കഴിക്കാന് ഞാന് ആഗ്രഹിക്കുമ്പോള് മാത്രമേ എന്റെ മരണം സംഭവിക്കാവൂ" . ബ്രഹ്മദേവന് ആ വരം നല്കി. വരം ലഭിച്ചു ശക്തനായ അന്ധകന് സ്വന്തം രാജ്യം തിരിച്ചു പിടിച്ചു. പിന്നെ മൂന്നു ലോകങ്ങളും കീഴടക്കി. അങ്ങനെ ഒരു ദിവസം അന്ധകന് അതിസുന്ദരിയായ ഒരു സ്ത്രീയെ കണ്ടു. അവളുടെ സൗന്ദര്യത്തില് മതിമറന്ന അന്ധകന് ആ സ്ത്രീയെ ഭാര്യയാക്കണെമെന്നു ആഗ്രഹിച്ചു. വിവാഹാവശ്യവുമായി അന്ധകന് ആ സ്ത്രീയെ സമീപിച്ചു. എന്നാല് ആ സ്ത്രീ സാക്ഷാല് പാര്വ്വതീ ദേവിയായിരുന്നു. പാര്വ്വതി പറഞ്ഞു." ഞാന് വിവാഹിതയാണ്. നിനക്ക് എന്നെ ലഭിക്കണമെന്നുണ്ടെന്കില് എന്റെ ഭര്ത്താവിനെ യുദ്ധത്തില് തോല്പിച്ചു എന്നെ സ്വന്തമാക്കുക". ഇതു കേട്ട അന്ധകന് പറഞ്ഞു" ഈ ത്രിലോകങ്ങളിലും എന്നെ വെല്ലാന് ആരുമില്ല. അതുകൊണ്ട് യുദ്ധത്തിനു ഞാന് തയ്യാര്." അങ്ങനെ സ്വന്തം മാതാവിനെ വിവാഹം കഴിക്കാന് വേണ്ടി പിതാവിനോട് അന്ധകന് യുദ്ധം ചെയ്തു. അതി ഭയന്കാരമായ യുദ്ധത്തിനൊടുവില് പരമശിവന് അന്ധകനെ വധിച്ചു.
No comments:
Post a Comment