തപസ്സ് ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ ഇന്ദ്രിയങ്ങളും മനസ്സും ആത്മാവിൽ അടങ്ങിയിരിക്കും. എന്നാൽ തപസ്സിൽ നിന്നുണ്ണർന്നാൽ ഇന്ദ്രീയങ്ങളും മനസ്സും ആനന്ദം തേടിപോയ്ക്കൊണ്ടിരിക്കും, ഇവിടെയാണ് സാധനകൾ അനുഷ്ഠിക്കെണ്ടതിൻ്റെ ആവിശ്യകത. നമ്മുക്ക് ചിലപ്പോൾ തോന്നും മനസ്സിനെ നിയന്ത്രിച്ച് നിർത്താമെന്നും അതുകൊണ്ട് സാധനകൾ ഒന്നും ആവിശ്യമില്ലാ എന്നും . എന്നാൽ ഭക്തി പൂർണ്ണമായി പ്രാകാശിച്ച് നിൽക്കുമ്പോൾ പോലും അജ്ഞാനത്തിൻ്റെ അല്ലെങ്കിൽ മായയുടെ ഇരുട്ട് വ്യാപിക്കും. അതില്ലാതിരിക്കണമെങ്കിൽ ഭഗവത് കാരുണ്യം വേണം ഭഗവൽ കാരുണ്യം ഉണ്ടാകുന്നതിനായി ഭാഗവതം കേൾക്കുക , ക്ഷേത്രദർശനം നടത്തുക മറ്റു സമർപ്പണങ്ങളും ചെയ്യുക ഇതോക്കെ ആവിശ്യമാണ്, അതിനായി ഭഗവാനെ കുറിച്ച് വിശ്വാസം വേണം ഭഗവദ് കഥകൾ കേൾക്കണം ക്ഷേത്രദർശനം നടത്തുകയും ഒക്കെ ചെയ്യണം. പിന്നിട് നമ്മൾ അറിയാതെ തന്നെ ഭഗവത് കാരുണ്യം കിട്ടികഴിഞ്ഞാൽ ഭക്തിയുടെ നാമ്പുകൾ മുളക്കുകയും അത് വിരിയുന്നതനുസ്സരിച്ച് ആഗ്രഹങ്ങൾ കുറഞ്ഞു കുറഞ്ഞ് ഒടുവിൽ പൂർണ്ണമായി വികസിച്ച ഒരു താമര പുവായി ഭക്തി ഹൃദയകമൽകത്തിൽ വിലസുമ്പോൾ അതി അതിവസിക്കുന്ന ഭഗവാൻ്റെ പാദാംബുജങ്ങളെയാവും നമ്മൾ ആഗ്രഹിക്കുക .
No comments:
Post a Comment