"അതിഥി ദേവോ ഭവ" എന്നതാണ് ഭാരതീയ മുന്നറിയിപ്പില്ലാതെ ഭാവനത്തിലെത്തുന്ന വീക്ഷണം. അതിഥി ഈശ്വരനെപ്പോലെ പൂജനീയനാണ് എന്ന് പുരാണങ്ങൾ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. ഒരു തിഥിയിൽ ആതിതെയഗൃഹത്തിൽ പാർക്കാത്തവൻ പതിഞ്ചു ദിവസത്തിനുള്ളിൽ വരാത്തവൻ നോക്കാതെ അധികം എന്നും വീണ്ടും എന്നും തിഥി ഗൃഹത്തിൽ ആഗതനായവൻ എന്നും "അതിഥി" എന്ന ശബ്ദത്തിന് അർത്ഥം കൽപ്പിക്കപ്പെടുന്നു. ഗൃഹസ്ഥന്റെ അതേ ഗ്രാമത്തിൽത്തന്നെ സ്ഥിരതാമസമുള്ളവനെ അതിഥിയാ യി പരിഗണിക്കാറില്ല. ഒരു രാത്രിയിൽ കൂടുതൽ അതിതേയ ഗൃഹത്തിൽ പാർക്കുന്നവനും അതിഥിയല്ല. "അതിഥിയും മീനും രണ്ട് ദിവസം കഴിഞ്ഞാൽ ചീഞ്ഞു തുടങ്ങും" എന്നൊരു പഴഞ്ചൊല്ലുതന്നെ ചിലയിടങ്ങളിൽ ഉണ്ട്.
അതിഥി ആരായാലും അദ്ദേഹത്തെ യഥാവിധി ആദരിച്ച് സൽക്കരിക്കണമെന്നും ഗൃഹത്തിൽ നിന്നും നിരാശനായി മടക്കി അയക്കരുതെന്നും പുരാണങ്ങൾ അടിവരയിട്ടു സൂചിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഒരു അതിഥി ആരുടെ ഗൃഹത്തിൽ നിന്ന് നിരാശനായി മടങ്ങുന്നുവോ ആ ഗൃഹസ്ഥനു അതിഥിയുടെ പാപങ്ങൾ ലഭിക്കുന്നു. ഗൃഹസ്ഥൻ്റെ പുണ്യങ്ങൾ അതിഥി കൊണ്ടു പോവുകയും ചെയ്യുന്നു. അതിഥിയെ യഥാവിധി സൽക്കരിക്കാതെ മടക്കി അയച്ചാൽ അത് ഗൃഹസ്ഥനു ദോഷമാണെന്ന് ഇതിൽനിന്ന് വ്യക്തമാകുന്നു. ഭാരതീയ സംസ്കാരത്തിന്റെ ദീപ്തമായ മറ്റൊരു മുഖമാണ് ഇവിടെയും വെളിപ്പെടുന്നത്.
No comments:
Post a Comment