അനന്തമാണ് വേദങ്ങൾ

അനന്തമാണ് വേദങ്ങൾ

വൈദിക പരിജ്ഞാനം സ്വായത്തമാക്കാനുള്ള തീവ്രമായ ആഗ്രഹത്തോടെ ഭരദ്വാജ മഹർഷി മൂന്ന് വേദങ്ങളും പഠിക്കാൻ തുടങ്ങി.

പക്ഷേ, പരമാവധി നൂറു വർഷം മാത്രമേ തനിക്ക് ജീവിക്കാൻ കഴിയൂ എന്ന് അദ്ദേഹത്തിനറിയാമായിരുന്നു. അതിനാൽ കഠിനമായ തപസ്സു ചെയത് മഹർഷി ഇന്ദ്രനെ പ്രസാദിപ്പിച്ചു.

ഇന്ദ്രൻ മഹർഷിയുടെ മുന്നിൽ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു, മുനി ഇന്ദ്രനോട് അഭ്യർത്ഥിച്ചു, എനിക്ക് മൂന്ന് വേദങ്ങൾ പഠിക്കുന്നത് പൂർത്തിയാക്കാൻ എൻ്റെ ആയുസ്സ് നൂറ് വർഷം കൂടി കൂട്ടി തരൂ.

ഇന്ദ്രൻ പറഞ്ഞു, "തതാസ്തു" തുടർന്ന് ഭരദ്വാജ മുനി വേദങ്ങൾ നിരന്തരം പഠിച്ചു. തന്റെ 100 വർഷങ്ങൾ അവസാനിക്കുമ്പോൾ, അദ്ദേഹം വീണ്ടും ഇന്ദ്രനോട് പ്രാർത്ഥിക്കുകയും 100 വർഷം കൂടി ആവശ്യപ്പെടുകയും ചെയ്തു. ഈ രീതിയിൽ അദ്ദേഹം ഇത് അഞ്ച് തവണ ചെയ്തു.

ആറാമത്തെ തവണ ദീർഘായുസ്സിനായി ഇന്ദ്രനോട് വീണ്ടും പ്രാർത്ഥിച്ചപ്പോൾ, ഇന്ദ്രൻ അദ്ദേഹത്തിന്റെ മുന്നിൽ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുകയും മഹർഷിയെ ഉപദേശിക്കാൻ തീരുമാനിക്കുകയും ചെയ്തു.

"ഭുഹ്", "ഭുവ", "സ്വാഹ്" എന്നീ മൂന്ന് വാക്കുകൾ ഉച്ചരിച്ചു കൊണ്ട് അദ്ദേഹം മൂന്ന് വലിയ പർവതങ്ങൾ സൃഷ്ടിക്കുകയും ചെയ്തു.

മുനി പർവതങ്ങൾ കണ്ടപ്പോൾ ചിന്തിച്ചു, ഒരുപക്ഷേ ഇത് ഞാൻ നേടിയ വൈദിക അറിവിനെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു. മൂന്ന് പർവതങ്ങൾ മൂന്ന് വേദങ്ങളിലുള്ള എന്റെ വൈദഗ്ധ്യത്തെ പ്രതിനിധീകരിച്ചേക്കാം.

അദ്ദേഹത്തെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ട് ഇന്ദ്രൻ ഓരോ പർവതത്തിൽ നിന്നും കുറച്ച് മണ്ണ് എടുക്കുകയും അത് തന്റെ കൈപ്പിടിയിലാക്കുകയും ചെയ്തു. കൈപ്പിടിയിലെ മണ്ണ് കാട്ടിക്കൊണ്ട് ഇന്ദ്രൻ മുനിയോട് പറഞ്ഞു, ഇതാണ് നിങ്ങൾ മൂന്ന് വേദങ്ങളിൽ നിന്ന് ഇതുവരെ പഠിച്ചത്. ബാക്കി നിങ്ങൾ അറിയേണ്ടതായിട്ടാണിരിക്കുന്നതു്. അതിന് നിരവധി ജീവിതകാലം എടുത്തേക്കാം. 

മുനി ഞെട്ടിപ്പോയി. അദ്ദേഹം വിചാരിച്ചു, വേദങ്ങൾ പൂർത്തിയാക്കാനായി എനിക്കിവിടെ താമസിക്കാൻ എന്റെ വിസ 5 തവണ നീട്ടി. എന്നിട്ടും ഞാൻ ഒരു ചെറിയ പഠനം മാത്രമേ ചെയ്തിട്ടുള്ളൂ. അതിനർത്ഥം വേദങ്ങൾ ആർക്കും പൂർണ്ണമായി പഠിക്കാനാവില്ല എന്നാണ്.

പിന്നെ എന്താണ് ചെയ്യേണ്ടതെന്ന് അദ്ദേഹം ഇന്ദ്രനോട് ചോദിച്ചു.

ഇന്ദ്രൻ പറഞ്ഞു, വേദങ്ങൾ പരിധിയില്ലാത്തതാണ്. മഹാവിഷ്ണുവിന് അല്ലാതെ മറ്റാർക്കും അവയെ പൂർണ്ണമായി അറിയാൻ കഴിയില്ല. വേദങ്ങളുടെ ഉദ്ദേശ്യം തിരിച്ചറിയുക എന്നതാണ് ഏറ്റവും നല്ല കാര്യം. എല്ലാ വേദങ്ങളുടെയും ലക്ഷ്യം ഭഗവാൻ ഹരി ആണ്. ഭഗവാനെ ധ്യാനിക്കുന്നതിലൂടെ എല്ലാ വേദങ്ങളുടെയും ലക്ഷ്യം നിറവേറ്റുക.

മഹർഷി മട്ടപ്പള്ളിയിൽ (ആന്ധ്രാപ്രദേശിലെ ഒരു സ്ഥലം) പോയി, കൃഷ്ണ നദിയിൽ കുളിച്ച് സ്വയം ശുദ്ധീകരിച്ച്, നരസിംഹ മൂർത്തിയെ ധ്യാനിച്ചു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ തപസ്സിൽ സന്തുഷ്ടനായ നരസിംഹമൂർത്തി പ്രത്യക്ഷപ്പെടുകയും ഭരദ്വാജമഹർഷിയെ വൈകുണ്ഠത്തിൽ കൊണ്ടു പോവുകയും ചെയ്തു.

സാധാരണഗതിയിൽ, വേദങ്ങളിലെ പാണ്ഡിത്യവും ഒരു വ്യക്തിയുടെ തികഞ്ഞ ഉച്ചാരണം കൊണ്ട് പാരായണം ചെയ്യാനുള്ള കഴിവും ഒരു വ്യക്തിയെ "ആത്മീയൻ" ആയി കണക്കാക്കാനുള്ള യോഗ്യതയായി കണക്കാക്കുന്നു.

എന്നിരുന്നാലും, വേദങ്ങളുടെ ലക്ഷ്യമായ പരമോന്നതനായ ഭഗവാൻ ഹരിയെ മനസ്സിലാക്കുന്നത് പോലെ വേദപഠനത്തിന്റെ അളവും അവ പാരായണം ചെയ്യാനുള്ള ഒരാളുടെ കഴിവും അത്ര നിർണായകമല്ല. കാരണം വേദങ്ങളുടെ ലക്ഷ്യമായ ഭഗവാൻ നാരായണനെ മനസ്സിലാക്കുമ്പോൾ എല്ലാ വേദജ്ഞാനവും അവനു വെളിപ്പെടും.

നേരെമറിച്ച്, ഒരു വ്യക്തിക്ക് എല്ലാ വേദങ്ങളും അറിയാമെങ്കിലും, അവൻ ഭഗവാനെ മനസ്സിലാക്കുമെന്നതിന് യാതൊരു ഉറപ്പുമില്ല, കാരണം ഭഗവാന്റെ കരുണയാൽ മാത്രമേ ഒരാൾക്ക് അവിടുത്തെ മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയൂ. വേദങ്ങൾ പൂർണ്ണമായി പഠിക്കാൻ ഒരു വ്യക്തിക്കും സാധ്യമല്ല. കാരണം, "വേദോ വൈ അനന്ത" (വേദങ്ങൾ അനന്തമാണ്) എന്ന് പറയപ്പെടുന്നു. അതിനാൽ എല്ലാ വേദങ്ങളുടെയും ലക്ഷ്യം വേദങ്ങളുടെ കേന്ദ്രവിഷയമായ പരമാത്മാവിനെ തിരിച്ചറിയുക എന്നതാണ്.

കൃഷ്ണൻ ഗീതയിൽ ഇത് സ്ഥിരീകരിക്കുന്നു, "വേദൈസ് കാ സർവൈർ അഹം ഏവ വേദ്യ" - എല്ലാ വേദങ്ങളും എന്നെ അറിയാനാണ് ശ്രമിക്കുന്നത്.