സപ്തസമുദ്രങ്ങളെ മധുരയിൽ വരുത്തിയ കഥ

സപ്തസമുദ്രങ്ങളെ മധുരയിൽ വരുത്തിയ കഥ

ഭഗവാൻ സുന്ദരേശ്വരപാണ്ഡ്യനായി രാജനീതിക്ക് അല്പം പോലും കോട്ടം തട്ടാനിടവരാതെ രാജ്യം ഭരിച്ചു. ഭൂമി സസ്യധാന്യ സമ്പത്തുകൊണ്ട് കൂടുതൽ ധന്യയായി. വർഷം കാലാകാലങ്ങളിൽ ലഭിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.

ജനങ്ങൾ പാപരഹിതരായി ജീവിച്ചു.

ബാലമരണങ്ങളും ആധിവ്യാധികളും നിശ്ശേഷം ഇല്ലാതായി. ചുരുക്കി പറഞ്ഞാൽ ഭൂലോകം ശിവലോകമായി മാറി. 

അങ്ങനെയിരിക്കുന്ന അവസരത്തിൽ ദിവ്യന്മാരായ മഹർഷിമാർ ഭഗവാനെ ദർശിക്കാൻ എത്തുമായിരുന്നു. 

ഒരു ദിവസം മീനാക്ഷി .ഭഗവതിയുടെ അമ്മയായ കാഞ്ചനമാല ശ്രേയസ്കരങ്ങളായ ധർമ്മങ്ങൾ എന്താണെന്ന് ഗൗതമമുനിയോട് ചോദിച്ചു. 

കായികവും, മാനസികവും, വാചികവുമായ ധർമ്മങ്ങളിൽ തീർത്ഥാടനമാണ്

ഏറ്റവും ഉചിതമായ ധർമ്മമെന്ന് മുനി പറഞ്ഞു. തീർത്ഥാടനം കൊണ്ട് ഭക്തിയും മുക്തിയും ആഗ്രഹസിദ്ധിയും കൈവരും.

അതിൽവെച്ച് ഏറ്റവും ശ്രേഷ്ഠമായത് സമുദ്രസ്നാനമാണ്. ഇത് കേട്ടപ്പോൾ കാഞ്ചനമാല തടാതകയോടു തനിക്ക് സമുദ്രസ്നാനം ചെയ്യുന്നതിന് വഴിയുണ്ടാക്കണമെന്ന് അപേക്ഷിച്ചു.

തടാതക അമ്മയ്ക്ക് സമുദ്രസ്നാനം ചെയ്യണമെന്നുള്ള അതിയായ ആഗ്രഹത്തെ സുന്ദരേശ്വരനോട് അറിയിച്ചു. ഭഗവാൻ പറഞ്ഞു:

"പ്രിയതമേ നിന്റെ മാതാവ് ഒരു സമുദ്രത്തിൽ സ്നാനം ചെയ്യണമെന്നല്ലേ ആഗ്രഹിക്കുന്നത്. എന്നാൽ ഞാൻ ഏഴു

സമുദ്രങ്ങളേയും ഇപ്പോൾത്തന്നെ മധുരയിൽ വരുത്താം.”

ഉടൻതന്നെ മധുരയുടെ കിഴക്കുള്ള തടാകത്തിൽ ഗംഭീരമായ ശബ്ദ

ത്തോടുകൂടി ഏഴു സമുദ്രങ്ങളും വന്നുപൊങ്ങി. മായാമയനായ

ഭഗവാനെക്കൊണ്ടല്ലാതെ മറ്റാർക്കിങ്ങനെ കഴിയും!

അന്നുമുതൽ ആ സരസ്സ് 'സപ്താബ്ദി' എന്നു വിളിക്കപ്പെട്ടു .

ഇതിൽ കുളിക്കുന്നവർക്ക് മോക്ഷംലഭിക്കുമെന്നുള്ളത് തീർച്ചയാണ്.