॥ ശ്രീസൂക്തം (ഋഗ്വേദ) ॥
ഓം ॥ ഹിരണ്യവര്ണാം ഹരിണീം സുവര്ണരജതസ്രജാം ।
ചന്ദ്രാം ഹിരണ്മയീം ലക്ഷ്മീം ജാതവേദോ മ ആവഹ ॥
താം മ ആവഹ ജാതവേദോ ലക്ഷ്മീമനപഗാമിനീം ।
യസ്യാം ഹിരണ്യം വിന്ദേയം ഗാമശ്വം പുരുഷാനഹം ॥
അശ്വപൂര്വാം രഥമധ്യാം ഹസ്തിനാദപ്രബോധിനീം ।
ശ്രിയം ദേവീമുപഹ്വയേ ശ്രീര്മാദേവീര്ജുഷതാം ॥
കാം സോസ്മിതാം ഹിരണ്യപ്രാകാരാമാര്ദ്രാം
ജ്വലന്തീം തൃപ്താം തര്പയന്തീം ।
പദ്മേ സ്ഥിതാം പദ്മവര്ണാം താമിഹോപഹ്വയേ ശ്രിയം ॥
ചന്ദ്രാം പ്രഭാസാം യശസാ ജ്വലന്തീം ശ്രിയം ലോകേ ദേവജുഷ്ടാമുദാരാം ।
താം പദ്മിനീമീം ശരണമഹം പ്രപദ്യേഽലക്ഷ്മീര്മേ നശ്യതാം ത്വാം വൃണേ ॥
ആദിത്യവര്ണേ തപസോഽധിജാതോ വനസ്പതിസ്തവ വൃക്ഷോഽഥ ബില്വഃ ।
തസ്യ ഫലാനി തപസാ നുദന്തു മായാന്തരായാശ്ച ബാഹ്യാ അലക്ഷ്മീഃ ॥
ഉപൈതു മാം ദേവസഖഃ കീര്തിശ്ച മണിനാ സഹ ।
പ്രാദുര്ഭൂതോഽസ്മി രാഷ്ട്രേഽസ്മിന് കീര്തിമൃദ്ധിം ദദാതു മേ ॥
ക്ഷുത്പിപാസാമലാം ജ്യേഷ്ഠാമലക്ഷ്മീം നാശയാംയഹം ।
അഭൂതിമസമൃദ്ധിം ച സര്‍വാം നിര്ണുദ മേ ഗൃഹാത് ॥
ഗംധദ്വാരാം ദുരാധര്ഷാം നിത്യപുഷ്ടാം കരീഷിണീം ।
ഈശ്വരീ സര്വഭൂതാനാം താമിഹോപഹ്വയേ ശ്രിയം ॥
മനസഃ കാമമാകൂതിം വാചഃ സത്യമശീമഹി ।
പശൂനാം രൂപമന്നസ്യ മയി ശ്രീഃ ശ്രയതാം യശഃ ॥
കര്ദമേന പ്രജാഭൂതാ മയി സംഭവ കര്ദമ ।
ശ്രിയം വാസയ മേ കുലേ മാതരം പദ്മമാലിനീം ॥
ആപഃ സൃജന്തു സ്നിഗ്ധാനി ചിക്ലീത വസ മേ ഗൃഹേ ।
നി ച ദേവീം മാതരം ശ്രിയം വാസയ മേ കുലേ ॥
ആര്ദ്രാം പുഷ്കരിണീം പുഷ്ടിം പിങ്ഗലാം പദ്മമാലിനീം ।
ചന്ദ്രാം ഹിരണ്മയീം ലക്ഷ്മീം ജാതവേദോ മ ആവഹ ॥
ആര്ദ്രാം യഃ കരിണീം യഷ്ടിം സുവര്ണാം ഹേമമാലിനീം ।
സൂര്യാം ഹിരണ്മയീം ലക്ഷ്മീം ജാതവേദോ മ ആവഹ ॥ 14॥
താം മ ആവഹ ജാതവേദോ ലക്ഷ്മീമനപഗാമിനീം ।
യസ്യാം ഹിരണ്യം പ്രഭൂതം ഗാവോ ദാസ്യോഽശ്വാന്വിന്ദേയം പുരുഷാനഹം ॥
യഃ ശുചിഃ പ്രയതോ ഭൂത്വാ ജുഹുയാദാജ്യ മന്വഹം ।
ശ്രിയഃ പഞ്ചദശര്ചം ച ശ്രീകാമഃ സതതം ജപേത് ॥
ഫലശ്രുതി
പദ്മാനനേ പദ്മ ഊരൂ പദ്മാക്ഷീ പദ്മസംഭവേ ।
ത്വം മാം ഭജസ്വ പദ്മാക്ഷീ യേന സൌഖ്യം ലഭാംയഹം ॥
അശ്വദായീ ഗോദായീ ധനദായീ മഹാധനേ ।
ധനം മേ ജുഷതാം ദേവി സര്വകാമാംശ്ച ദേഹി മേ ॥
പുത്രപൌത്ര ധനം ധാന്യം ഹസ്ത്യശ്വാദിഗവേ രഥം ।
പ്രജാനാം ഭവസി മാതാ ആയുഷ്മന്തം കരോതു മാം ॥
ധനമഗ്നിര്ധനം വായുര്ധനം സൂര്യോ ധനം വസുഃ ।
ധനമിന്ദ്രോ ബൃഹസ്പതിര്വരുണം ധനമശ്നു തേ ॥
വൈനതേയ സോമം പിബ സോമം പിബതു വൃത്രഹാ ।
സോമം ധനസ്യ സോമിനോ മഹ്യം ദദാതു സോമിനഃ ॥
ന ക്രോധോ ന ച മാത്സര്യം ന ലോഭോ നാശുഭാ മതിഃ ।
ഭവന്തി കൃതപുണ്യാനാം ഭക്താനാം ശ്രീസൂക്തം ജപേത്സദാ ॥
വര്ഷന്തു തേ വിഭാവരി ദിവോ അഭ്രസ്യ വിദ്യുതഃ ।
രോഹന്തു സര്വബീജാന്യവ ബ്രഹ്മ ദ്വിഷോ ജഹി ॥
പദ്മപ്രിയേ പദ്മിനി പദ്മഹസ്തേ പദ്മാലയേ പദ്മദലായതാക്ഷി ।
വിശ്വപ്രിയേ വിഷ്ണു മനോഽനുകൂലേ ത്വത്പാദപദ്മം മയി സന്നിധത്സ്വ ॥
യാ സാ പദ്മാസനസ്ഥാ വിപുലകടിതടീ പദ്മപത്രായതാക്ഷീ ।
ഗംഭീരാ വര്തനാഭിഃ സ്തനഭര നമിതാ ശുഭ്ര വസ്ത്രോത്തരീയാ ।
ലക്ഷ്മീര്ദിവ്യൈര്ഗജേന്ദ്രൈര്മണിഗണ ഖചിതൈസ്സ്നാപിതാ ഹേമകുംഭൈഃ ।
നിത്യം സാ പദ്മഹസ്താ മമ വസതു ഗൃഹേ സര്വമാങ്ഗല്യയുക്താ ॥
ലക്ഷ്മീം ക്ഷീരസമുദ്ര രാജതനയാം ശ്രീരംഗധാമേശ്വരീം ।
ദാസീഭൂതസമസ്ത ദേവ വനിതാം ലോകൈക ദീപാംകുരാം ।
ശ്രീമന്‍മന്ദകടാക്ഷലബ്ധ വിഭവ ബ്രഹ്മേന്ദ്രഗങ്ഗാധരാം ।
ത്വാം ത്രൈലോക്യ കുടുംബിനീം സരസിജാം വന്ദേ മുകുന്ദപ്രിയാം ॥
സിദ്ധലക്ഷ്മീര്മോക്ഷലക്ഷ്മീര്ജയലക്ഷ്മീസ്സരസ്വതീ ।
ശ്രീലക്ഷ്മീര്വരലക്ഷ്മീശ്ച പ്രസന്നാ മമ സര്വദാ ॥
വരാംകുശൌ പാശമഭീതിമുദ്രാം കരൈര്വഹന്തീം കമലാസനസ്ഥാം ।
ബാലാര്‍ക കോടി പ്രതിഭാം ത്രിണേത്രാം ഭജേഹമാദ്യാം ജഗദീശ്വരീം താം ॥
സര്വമങ്ഗലമാങ്ഗല്യേ ശിവേ സര്വാര്ഥ സാധികേ ।
ശരണ്യേ ത്ര്യംബകേ ദേവി നാരായണി നമോഽസ്തു തേ ॥
സരസിജനിലയേ സരോജഹസ്തേ ധവലതരാംശുക ഗന്ധമാല്യശോഭേ ।
ഭഗവതി ഹരിവല്ലഭേ മനോജ്ഞേ ത്രിഭുവനഭൂതികരിപ്രസീദ മഹ്യം ॥
വിഷ്ണുപത്നീം ക്ഷമാം ദേവീം മാധവീം മാധവപ്രിയാം ।
വിഷ്ണോഃ പ്രിയസഖീമ്മ് ദേവീം നമാംയച്യുതവല്ലഭാം ॥
മഹാലക്ഷ്മീ ച വിദ്മഹേ വിഷ്ണുപത്നീ ച ധീമഹീ ।
തന്നോ ലക്ഷ്മീഃ പ്രചോദയാത് ॥
ശ്രീവര്ചസ്യമായുഷ്യമാരോഗ്യമാവിധാത് പവമാനം മഹീയതേ ।
ധനം ധാന്യം പശും ബഹുപുത്രലാഭം ശതസംവത്സരം ദീര്ഘമായുഃ ॥
ഋണരോഗാദിദാരിദ്ര്യപാപക്ഷുദപമൃത്യവഃ ।
ഭയശോകമനസ്താപാ നശ്യന്തു മമ സര്വദാ ॥
യ ഏവം വേദ ।
ഓം മഹാദേവ്യൈ ച വിദ്മഹേ വിഷ്ണുപത്നീ ച ധീമഹി ।
തന്നോ ലക്ഷ്മീഃ പ്രചോദയാത് ॥
॥ ഓം ശാന്തിഃ ശാന്തിഃ ശാന്തിഃ ॥
ചെറിയ വ്യത്യാസം ചില വ്യാഖ്യാനത്തിൽ . കാണുന്നുണ്ട്. അത് താഴെ കൊടുക്കുന്നു.
..............മഹാലക്ഷ്മീ ച വിദ്മഹേ വിഷ്ണുപത്നീ
ച ധീമഹീ । തന്നോ ലക്ഷ്മീഃ പ്രചോദയാത് ॥...
എന്ന് കഴിഞ്ഞിട്ട് താഴെ ഉള്ള ശ്ലോകം
(ആനന്ദഃ കര്ദമഃ ശ്രീദശ്ചിക്ലീത ഇതി വിശ്രുതാഃ ।
ഋഷയഃ ശ്രിയഃ പുത്രാശ്ച ശ്രീര്ദേവീര്ദേവതാ മതാഃ
സ്വയം ശ്രീരേവ ദേവതാ ॥
ചന്ദ്രഭാം ലക്ഷ്മീമീശാനാം സുര്യഭാം ശ്രിയമീശ്വരീം ।
ചന്ദ്ര സൂര്യഗ്നി സര്വാഭാം ശ്രീമഹാലക്ഷ്മീമുപാസ്മഹേ ॥ )
അത് കഴിഞ്ഞു.......... ശ്രീവര്ചസ്യമായുഷ്യമാരോഗ്യമാവിധാത് പവമാനം മഹീയതേ । എന്ന് തുടങ്ങി ..........യ ഏവം വേദ ।
കഴിഞ്ഞിട്ട് താഴെ ഉള്ള ശ്ലോകം തുടങ്ങും.
(ശ്രിയേ ജാത ശ്രിയ ആനിര്യായശ്രിയം വയോ ജനിതൃഭ്യോ ദധാതു ।
ശ്രിയം വസാനാ അമൃതത്വമായന് ഭജംതി സദ്യഃ സവിതാ വിദധ്യൂന് ॥
ശ്രിയ ഏവൈനം തച്ഛ്രിയാമാദധാതി । സന്തതമൃചാ വഷട്കൃത്യം
സന്ധത്തം സന്ധീയതേ പ്രജയാ പശുഭിഃ । യ ഏവം വേദ ।)
( ഓം മഹാദേവ്യൈ ച വിദ്മഹേ...) സമാപ്തം.
No comments:
Post a Comment